ای مهربان خدای:
گم گشته ام تو بودی و کردم چو دیده باز
دیدم به آسمان و زمین و به بام و در
تابنده نور توست
هرجا ظهور توست
دیدم به هیچ نقطه تهی نیست جای تو
خوش می درخشد از همه سو جلوه های تو
ای مبداء وجود
از کثرت ظهور ، نهان شد که کیستی
از هرچه ظاهر است ، تویی آشکارتر . . . مستور نیستی
نزدیک تر ز من به منی ، دور نیستی
تو آشکاره ای . . . من زین میان گُمم
کور ار نبیند ، این گنه آفتاب نیست
